Według relacji tych, którzy w naszych polskich wspólnotach na terenie Niemiec mieli już możliwość trwania na modlitwie i kontemplowania Bożego Miłosierdzia, były to ubogacające chwile, tak dla osób indywidualnych jak i dla całych wspólnot. Wiele rodzin, małżeństw, młodzieży i dorosłych odnalazło wartość miłości, piękna, dobra oraz sens poświęcenia się drugiej osobie na wzór Jezusa. Przebaczająca Miłość otwarła zamknięte, a czasem już skamieniałe serca, zachęciła je do przebaczenia i pojednania. Innym pozwoliła doświadczyć Bożej Miłości w życiu małżeńskim, rodzinnym, sąsiedzkim czy prywatnym. Nie da się opisać wszystkich przeżyć. Wiele z nich pozostanie radosną tajemnicą osobistych doświadczeń między Panem Jezusem a danym człowiekiem. W czasie wędrówki Obrazu mieliśmy okazję wpatrywać się w miłujące oblicze Jezusa Chrystusa i w Jego oczach dostrzegać bliskość i dobroć Boga. Jezus działa w sposób cichy i skuteczny. Przemawia do skruszonych i otwartych serc i umysłów ludzkich. Przed obliczem Jezusa Miłosiernego ludzie mogli doświadczyć, jak niezmierzone są zdroje Bożej Miłości i Bożej Dobroci, która przenika ludzką codzienność i napawa nowym światłem nadziei. Takie jest przesłanie płynące z objawienia prawdy o Bożym Miłosierdziu i taki też cel przyświecał organizatorom przygotowującym peregrynację Obrazu. Godnym zauważenia był udział wiernych innych narodowości na modlitwie przed Obrazem: Chorwaci, Słowacy, Wietnamczycy spędzali godziny na kontemplacji tej prawdy, która przemawia do każdego myślącego człowieka. W wielu miastach, które odwiedził Obraz zbierały się niemieckie grupy modlitewne na specjalne godziny czuwań. Ukazana przez św. Faustynę prawda jest tylko przypomnieniem tego co mówi Ewangelia: że Jezus przyszedł na ziemię, aby ludzkość zrozumiała, kim jest Bóg i jak bardzo kocha człowieka, jaki jest sens życia ludzkiego, cel i jaka jego wartość.
Na podsumowanie peregrynacji jest jeszcze za wcześnie, ale z pewnością można stwierdzić, że Jezus Chrystus objawiający Miłość Ojca do ludzi, przemawia do wszystkich ludzkich serc bez względu na ich pochodzenie czy kolor skóry. Pragniemy, aby peregrynacja nie pozostała tylko jedną, okolicznościową duszpasterską akcją. Obraz został specjalnie namalowany dla Polskiej Misji Katolickiej w Niemczech, a następnie poświęcony w sanktuarium w Łagiewnikach. Wielu ludzi stawiało mi pytanie: Co się z nim stanie po zakończeniu peregrynacji?
Zrodziła się myśl, aby w polskim domu Concordia wybudować kaplicę poświęconą Bożemu Miłosierdziu i tam umieścić Obraz po zakończeniu peregrynacji. Byłoby to wotum wdzięczności za doznane łaski, znak dalszego działania Pana Jezusa Miłosiernego w tutejszym kraju. Pragniemy, aby kult i nabożeństwo do otwartego Serca Jezusowego przemawiało dalej i abyśmy my, żyjący tu w Niemczech mieli taki żywy ośrodek, w którym będziemy mogli kontynuować i pogłębiać naukę o Bożym Miłosierdziu. Concordia jest miejscem, gdzie zbierają się dzieci i młodzież, gdzie organizowane są wakacje, spotkania, szkolenia, konferencje. Concordia leży na pięknym terenie, otoczonym przyrodą, lasami, tętni życiem, wielbiąc Boga w naturze.
Obecnie trwa tam remont pokoi i wyposażania ich w łazienki, aby podwyższyć standard i oczekiwania gości. Brakuje jednak obszerniejszej, zapokajającej potrzeby, kaplicy. Dotychczasowa, urządzona w jednym z zaadoptowanych pokoi okazuje się za ciasna, niewygodna i niedostosowana do potrzeb. Nie zapewnia bezpieczeństwa przeciwpożarowego, szczególnie wówczas, gdy gromadzi się w niej większa liczba młodzieży lub wiernych. Trudno, aby ten dom owocnie działał bez właściwego miejsca na modlitwę. Dlatego jeszcze w tym roku chcielibyśmy rozpocząć budowę nowej kaplicy, aby w 2016 – na zakończenie peregrynacji – była już gotowa na przyjęcie wędrującego Obrazu Pana Jezusa Miłosiernego. Znajdzie tam swoje miejsce wraz z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej, wędrującym po Niemczech przed ponad 20 laty. Będzie to kaplica Syna z Matką, Jezusa Chrystusa z Maryją – Matką Boga i Człowieka. Maryja była jedną z pierwszych kobiet, które doświadczyły Zmartwychwstałego Jezusa, ukazującego swoje przebite serce. Przebite, a jednak żywe, pełne bożych darów i bożej dobroci.
Nowa kaplica ma być miejscem kultu Bożego Miłosierdzia dla niemieckiej Polonii oraz służyć wszystkich, którym cenne jest Miłosierdzie Boże. Tam ma rozwijać się i ożywiać kult Bożego Miłosierdzia poprzez rozmaite akcje i przeżycia religijne, np.: rekolekcje, konferencje, wykłady. W tym miejscu pragniemy uczyć się od uniesionej dłoni Chrystusa na obrazie, miłosiernej miłości, zdolności przebaczania, umiejętności wznoszenia się ponad doznane krzywdy i zwyciężania zła mocą dobra. Brakuje takiego miejsca dotąd w Niemczech, a jest już aktywne w wielu innych krajach świata. Owocem peregrynacji ma być wzmocnienie i ożywienie kultu Bożego Miłosierdzia tutaj, na niemieckiej ziemi, która ma również głębokie, lecz zaniedbane korzenie chrześcijańskie.
Dlatego zwracamy się z gorącą prośbą do wszystkich Was, moi Drodzy, o finansowe wsparcie na budowę tej kaplicy. Liczy się każdy datek i ofiara. Będziemy zbierać na ten cel składki w naszych misjach. Prosimy też o indywidualne ofiary. Większe ofiary zostaną uhonorowane tabliczką, a jeżeli ktoś będzie sobie tego życzył – zostanie na niej wypisane jego nazwisko. Będą to cegiełki pamięci o fundatorach, za których będziemy się modlić w tej kaplicy.
Szczególnie Wy, moi Drodzy, wspieracie hojnie różne dzieła w Polsce i w innych krajach. Prosząc Was o pomoc na tę kaplicę zapraszam do udziału w budowaniu dzieła, które pozostanie pamiątką po nas –żyjących na początku XXI wieku – generacji działającej, uczącej się i pracującej, niejednokrotnie z dużym zaparciem i poświęceniem na tej niemieckiej ziemi. Przyczyńmy się do budowania cywilizacji Bożej Miłości i do jej wzrostu.
Rok 2016 w Kościele powszechnym obchodzony będzie jako Jubileuszowy Rok poświęcony Miłosierdziu Bożemu. Papież Franciszek zapowiadając ten rok powiedział: „Jestem przekonany, że cały Kościół, który tak bardzo potrzebuje miłosierdzia, będzie mógł znaleźć w tym Jubileuszu radość, gdyż wszyscy jesteśmy wezwani do dawania pociechy każdemu człowiekowi”. „Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny”(Łk 6,36) – powiedział Pan Jezus.
Drodzy Rodacy!
Jak Pan Bóg da, będzie to dla nas katolików z Polski, również rok radości. Planowana kaplica ma być wspólnym katolickim dziełem kontynuowanym i ożywianym w tym szczególnym miejscu i dla słusznego celu. W tym miejscu proszę w imieniu kapłanów naszej Misji oraz wszystkich zaangażowanych, liczne grupy modlitewne działające w naszych polskich parafiach, o włączenie w Wasze intencje polecane Bogu zarówno realizację budowy jak i zbieranie funduszów na ten cel. Prosimy o tę pomoc, z nadzieją właściwego zrozumienia i wsparcia zamierzonej inwestycji, która ma głębokie uzasadnienie i służy urzeczywistnieniu zbożnego celu krzewienia kultu Bożego Miłosierdzia. Za każdą ofiarę składamy już dzisiaj z serca płynące „Bóg zapłać”.
ks. prałat Stanisław Budyn, rektor Polskiej Misji Katolickiej