1
A teć są ostateczne słowa Dawidowe. Rzekł Dawid, syn Isajego, rzekł mówię mąż, który był zacnie wywyższony, pomazaniec Boga Jakóbowego, i wdzięczny w pieśniach Izraelskich;
2
Duch Paóski mówił przez mię, a słowa jego przechodziły przez język mój.
3
Mówił Bóg Izraelski do mnie, mówiła skała Izraelska: Ten, który panować będzie nad ludem, będzie sprawiedliwy, panować będzie w bojaźni Bożej.
4
Będzie jako bywa światłość poranna, gdy słoóce rano bez obłoków wschodzi, a jako od jasności po deszczu wyrasta ziele z ziemi.
5
A choć nie taki jest dom mój przed Bogiem, jednak przymierze wieczne postanowił ze mną, utwierdzone we wszystkiem i obwarowane. A w temci jest wszystko zbawienie moje, i wszystka uciecha moja, aczkolwiek temu jeszcze wzrostu nie dawa.
6
Ale nipobożni wszyscy będą jako cieró wyrwani, którego rękoma nie biorą.
7
Lecz kto się go jedno chce dotknąć, obwaruje się żelazem i drzewem włóczni, albo ogniem wypala go do szczętu na miejscu jego.
8
Teć są imiona mocarzów, które miał Dawid: Jozeb Basebet Tachmojczyk, najprzedniejszy między trzema; który się z uciechą rzucił na ośm set ludu z włócznią, aby je zabił w jednej potrzebie.
9
A po nim był Eleazar, syn Dodona, syna Ahohowego, między trzema mocarzami, którzy byli z Dawidem; a sromotnie lżyli Filistyny, którzy się byli zebrali ku bitwie, gdy byli odciągnęli mężowie Izraelscy.
10
Ten powstawszy bił Filistyny, tak iż ustała ręka jego, i zdrętwiała ręka jego przy mieczu. Tedy sprawił Pan wielkie wybawienie dnia onego, tak, że się lud wrócił za nim, tylko aby korzyści zebrał.
11
A po nim był Semma, syn Agi, Hararczyk; albowiem gdy się byli Filistynowie zebrali do kupy, kędy była część pola pełnego soczewicy, a lud inny był uciekł przed Filistynami:
12
Tedy stanąwszy w pośród onej części pola, bronił go, i pobił Filistyny. A tak sprawił Pan wielkie wybawienie.
13
Wyszli też oni trzej z trzydziestu przedniejszych, a przyszli we żniwa do Dawida, do jaskini Odollam, gdy się wojsko Filistyóskie było obozem położyło w dolinie Refaim.
14
A Dawid na ten czas był na miejscu obronnem: straż też Filistyóska na ten czas była w Betlehem.
15
Tedy pragnął Dawid, i rzekł: O by mi się kto dał napić wody z studni Betlehemskiej, która jest u bramy!
16
Przetoż wpadli ci trzej mocarze do obozu Filistyóskiego, i naczerpali wody z studni Betlehemskiej, która była u bramy; którą nieśli, i przynieśli do Dawida. Ale jej on nie chciał pić, lecz ją wylał przed Panem.
17
I rzekł: Nie daj mi tego Panie, abym to miał uczynić. Izali to nie krew mężów, którzy szli z niebezpieczeóstwem dusz swoich? I nie chciał jej pić. Toć uczynili oni trzej mocarze.
18
Także Abisaj brat Joaba, syn Sarwii był przedniejszym między trzema. Ten podniósł włócznią swą przeciwko trzema stom, i zabił je, i był sławnym między trzema.
19
Z tych trzech będąc najsławniejszym, był ich hetmanem; wszakże onych trzech pierwszych nie doszedł.
20
Banajas też syn Jojady, syn męża rycerskiego, zacny w swych sprawach, z Kabseel; ten zabił dwóch mocarzów Moabskich, tenże szedłszy zabił lwa w pośrodku studni, we dni śnieżne.
21
Tenże zabił męża Egipczanina, męża na podziw wielkiego, który Egipczanin miał w ręku włócznią; a on szedł ku niemu z kijem, a wydarłszy włócznią z ręki Egipczanina, zabił go włócznią jego.
22
Toć uczynił Banajas, syn Jojady, który też był sławny między onymi trzema mocarzami.
23
Z tych trzydziestu był najsławniejszym; wszakże onych trzech nie doszedł; i postawił go Dawid nad drabantami swoimi.
24
Był też Asael, brat Joaba, między trzydziestoma. A ci są: Elkanan, syn Dodana, Betlehemczyk;
25
Samma Harodczyk; Elika Harodczyk.
26
Heles Faltyczyk; Hyra, syn Ikkiesa, Tekuitczyk;
27
Abijezer Anatotczyk; Mobonaj Husatczyk;
28
Selmon Ahohytczyk; Maharaj Netofatczyk;
29
Heleb, syn Baany, Netofatczyk; Itaj, syn Rybajego, z Gabaad synów Benjaminowych;
30
Banajas Faratoóczyk; Haddaj od potoku Gaas;
31
Abijalbon Arbatczyk; Asmewet Barchomczyk;
32
Elijachba Salaboóczyk; z synów Jassonowych Jonatana;
33
Semma Hororczyk; Ahijam, syn Sarara, Ararytczyk;
34
Elifelet, syn Achasbaja, syna Machatego; Elijam, syn Achitofela Giloóczyka.
35
Hezraj Karmelczyk; Faraj Arbitczyk.
36
Igal, syn Natana z Soby; Bani Gadczyk.
37
Selek Ammonitczyk; Nacharaj Berotczyk, który nosił broó Joaba, syna Sarwii;
38
Hira Jetrytczyk; Gareb Jetrytczyk.
39
Uryjasz Hetejczyk. Owa wszystkich trzydzieści i siedm.