1
Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest.
2
Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.
3
Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeó sprawiedliwych nie będzie poruszony.
4
Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do haóby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.
5
Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe.
6
Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.
7
Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje.
8
Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie.
9
Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba.
10
Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.
11
Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.
12
Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeó sprawiedliwych daje ją.
13
W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.
14
Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.
15
Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.
16
Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa haóbę swoję.
17
Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę.
18
Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.
19
Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy.
20
Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele.
21
Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego.
22
Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się.
23
Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo.
24
Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie daó dawała.
25
Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je.
26
Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich.
27
Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie.
28
Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci.