1
Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.
2
Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.
3
W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.
4
Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.
5
Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.
6
Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.
7
Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.
8
Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.
9
Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźó.
10
Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.
11
Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.
12
Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokoóczenie jej jest drogą na śmierć.
13
Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.
14
Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.
15
Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.
16
Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.
17
Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.
18
Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.
19
źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.
20
Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.
21
Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.
22
Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.
23
W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.
24
Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.
25
Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.
26
Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.
27
Bojaźó Paóska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.
28
W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.
29
Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.
30
Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.
31
Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.
32
Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.
33
W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.
34
Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohaóbieniu narodów.
35
Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu haóbę czyni.