1
I stało się słowo Paóskie do mnie mówiąc:
2
Synu człowieczy! prorokuj a mów: Tak mówi panujący Pan; kwilcie mówiąc: Ach niestetyż na ten dzieó!
3
Bo bliski jest dzieó, bliski jest mówię dzieó Paóski; ten będzie dzieó chmury, i czas narodów.
4
I przyjdzie miecz na Egipt, a będzie wielka trwoga w ziemi Murzyóskiej, gdy polegną pobici w Egipcie, a zabiorą dostatki jego, i podwrócone będą grunty jego.
5
Murzyni i Putejczycy, i Ludczycy, i wszystko pospólstwo, i Kubejczycy, i obywatele innych ziem, w przymierzu będących, z nimi od miecza upadną.
6
Tak mówi Pan, że upadną, którzy podpierają Egipt, i strącona będzie pycha mocy jego; od wieży Sewene od miecza upadną w niej, mówi panujący Pan.
7
I będą spustoszeni nad inne ziemie spustoszone, a miasta ich nad inne miasta poburzone będą;
8
I dowiedzą się, żem Ja Pan, gdy zapalę ogieó w Egipcie, i będą potarci wszyscy pomocnicy jego.
9
Dnia onego wynijdą posłowie od oblicza mego w okrętach na postrach ziemi Murzyóskiej bezpiecznej; i będzie wielka trwoga między nimi, jaka była w dzieó porażki Egipskiej; bo oto pewnie przychodzi.
10
Tak mówi panujący Pan: Uczynię zaiste koniec mnóstwu Egipskiemu przez rękę Nabuchodonozora, króla Babiloóskiego.
11
On i lud jego z nimi, najsrożsi z narodów, przywiedzeni będą na wytracenie tej ziemi; bo dobędą mieczów swych przeciw Egiptowi, i napełnią ziemię pobitymi.
12
I wysuszę rzeki, a zaprzedam ziemię w rękę złośników; a tak spustoszę ziemię, i pełność jej przez rękę cudzoziemców. Ja Pan mówiłem.
13
Tak mówi panujący Pan: Wytracę też plugawe bałwany, i zniosę obraz z Nof, a książęcia ziemi Egipskiej więcej nie będzie, gdyż puszczę strach na ziemię Egipską;
14
Bo spustoszę Patros, a rozniecę ogieó w Soan, i wykonam sąd nad No;
15
Wyleję też popędliwość moję na Syn, obronne miejsce Egipskie, a wytracę mnóstwo z No.
16
Gdyż rozniecę ogieó w Egipcie, Syn bolejąc boleć będzie, i No rozwalone będzie, a Nof na każdy dzieó udręczone będzie.
17
Młodzieócy miasta On i Bubasto od miecza polegną, a panny w pojmanie pójdą.
18
Także w Tachpanches zaćmi się dzieó, gdy tam pokruszę zawory Egipskie, i ustanie w niem pycha mocy jego, chmura je okryje, a córki jego w pojmanie pójdą.
19
A tak wykonam sądy nad Egiptem, i dowiedzą się, żem Ja Pan.
20
I stało się jedenastego roku, pierwszego miesiąca, siódmego dnia stało się słowo Paóskie do mnie, mówiąc:
21
Synu człowieczy! złamałem ramię Faraona, króla Egipskiego; a oto nie będzie zawiązane, aby było uleczone, ani będzie chustkami obwinione, ani będzie związane, aby było zmocnione do trzymania miecza.
22
Przetoż tak mówi panujący Pan: Otom Ja przeciwko Faraonowi, królowi Egipskiemu, a skruszę ramiona jego, tak mocne jako i złamane, i wytrącę miecz z ręki jego;
23
I rozproszę Egipczan między narody, a rozwieję ich po ziemiach.
24
Umocnię zasię ramiona króla Babiloóskiego, i dam miecz mój w ręce jego, a ramiona Faraonowe złamię, i będzie stękał przed obliczem jego, jako stęka zraniony na śmierć.
25
Umocnię, mówię, ramiona króla Babiloóskiego, a ramiona Faraonowe upadną; i dowiedzą się, żem Ja Pan, gdy dam miecz mój w rękę króla Babiloóskiego, aby go wyciągnął na ziemię Egipską.
26
A tak rozproszę Egipczan między narody, i rozwieję ich po ziemiach: i dowiedzą się, żem Ja Pan.